Έφυγε από κοντά μας ο Χριστόφορος Καρράς

Χριστόφορος Καρράς

Που σε βρήκε η κήρυξη του πολέμου;

- Εγώ τότε ήμουν αρραβωνιασμένος πήγα να κανονίσω τον γάμο, που θα γίνονταν στις 3 Νοεμβρίου. Την Κυριακή στις 27 Οκτωβρίου ήμουνα στην αρραβωνιαστικιά μου. Την Δευτέρα το πρωί πήγα στα Καρραίικα ,πήρα τ’ άλογα και πήγα να σπείρω γρασίδι. Φωνάζει η αδερφή μου πάρε τ’ άλογα κι έλα πάνω γρήγορα, μου είπε για τον πόλεμο. Από κει ξεκίνησα πήγα στο Μεσολλόγι , Αθήνα και έφτασα στη Λαμία. Εκεί κατατάχτηκα πήρα όπλο, εξαρτήσεις και με τοποθέτησαν στην (Οδική Ρυθμιστική Επιτροπή). Είχαμε σαν έργο να διευκολύνουμε την διέλευση του στρατού. Διευκολύναμε την διέλευση του εφοδιασμού, την μεταφορά των τραυματιών, των φαρμάκων. Φτάσαμε στις γέφυρες του Αώου στην Πρεμετή. Εκεί κινδυνεύαμε από τα αεροπλάνα, ήταν μεγάλο πράγμα να μπορέσουν να κόψουν τις γέφυρες. Μετά από λίγο καιρό μου ’δωσαν πολυβόλο (μπρέντα), λάφυρα Ιταλικά ήταν αυτά και πιάσαμε μάχη στη λίμνη Μεγάλη Πρέσπα, με τους Γερμανούς. Μας πήρε το πυροβολικό και μας τάραξε, σκοτώθηκε όλος ο λόχος πολυβόλων, όσοι δεν οπισθοχώρησαν, σκοτώθηκε και ο ανθυπολοχαγός, εγώ γλύτωσα Έμεινα μόνος μου με πήρε η νύχτα και δεν ήξερα τι να κάνω. Απελπίστηκα κι είπα να πάω να βρω άνθρωπο να του μιλήσω. Ήξερα ότι ήταν κάτι σπιτάκια ένα χιλιόμετρο παρακάτω, κοντά στο δρόμο εκεί θα πάω είπα. Πήγα προς τα κάτω, ήτανε νύχτα έχασα τον προσανατολισμό μου, μέσα σε κάτι ρεματιές ανέβηκα πάλι προς τα πάνω και κατέληξα κοντά στα χαράματα να βρω τα σπίτια. Πότε ήταν αυτή η μάχη;

- Ακριβώς ημερομηνία δε θυμάμαι πάντως ήταν αρχές Απρίλη του 1941. τότε ήμασταν εκεί στη μεγάλη Πρέσπα που πέρασαν τ’ αεροπλάνα(τα Ελληνικά) να πάνε να βομβαρδίσουν και γύριζαν πάλι. Τότε ένα Γερμανικό καταδιωκτικό μπήκε ανάμεσα και τα κατέρριψε. Ένας πιλότος μάλιστα βγήκε έξω, ήταν χαμηλά και δεν άνοιξε το αλεξίπτωτο και έπεσε πάνω σ’ ένα δένδρο. Έφυγαν τότε οι αξιωματικοί και καμιά δεκαριά φαντάροι πήγαν κάτω αν ήταν ζωντανός να τον πάρουν γλύτωσε τον βάλανε καβάλα σ’ ένα ζώο και τον φέρανε προς τα πάνω. Ρωτούσαν οι αξιωματικοί εκεί πλησιάσαμε κι εμείς, πως λέγεται και ποιοί άλλοι αεροπόροι ήταν εκεί και ακούστηκε το όνομα Καρναβιάς, Καρναβιάς λέω έχω έναν απ’ το χωριό μου που είναι αεροπόρος. Απ’ το Αγρίνιο είναι μου λένε. Απ’ το Καινούργιο έξω από το Αγρίνιο τους λέω. Εκεί σκοτώθηκε ο σμήναρχος Γεώργιος Καρναβιάς τον Απρίλιο του 1941. Τα αεροπλάνα χώθηκαν μέσα στη λίμνη μεγάλη Πρέσπα. Τι άλλο θυμάσαι απ’ το μέτωπο;

Θυμάμαι όταν λιποταχτούσε κάποιος και τον έπιαναν τον εκτελούσαν, αλλα πριν τον εκτελέσουν τον περνάγανε μπροστά μας με δεμένα τα μάτια, για να τον βλέπουμε, για παράδειγμα, να μην κάνουμε κι εμείς το ίδιο. Πρίν την εκτέλεση τους έκοβαν πέντε κουμπιά απ’ τον χιτώνα, που συμβόλιζαν τα πέντε σώματα του στρατού. Μια φορά στην οπισθοχώρηση συνέλαβαν δώδεκα ιππείς, τους είπαν να πάνε απ’ τη λίμνη Πρέσπα για τους Γερμανούς και αυτοί πήγαν απ’ τα Γιάννινα, μας είπαν όταν περνάνε εσείς να τους φτύνεται, εμείς όμως δεν το κάναμε. Στην εκτέλεση δεν πήγαμε κάτω, τους εκτέλεσαν. Πάντως οι φαντάροι είχαν διάθεση και πάθος να πολεμήσουν ν’ αντισταθούν.

- Άμα δεν είχαμε διάθεση δεν θα νικούσαμε τους Ιταλούς, μια χούφτα Έλληνες! Πηγαίναμε με μεγάλη μανία με πάθος!

Έφυγε από κοντά μας  σε ηλικία 99 ετών

Ένα εκπληκτικό αφιέρωμα από  Prototypia.blogspot.com

Δημήτρης Ντόκας